مدح و مناجات با امام حسن عسکری علیه‌السلام
ای شرفـت فـوق ثـنـا گـسـتری داد خـدایت به جـهـان بـرتـری شمس و قمر دور رخت مشتری کرده ز خلق دو جهـان دلـبری خـاک کـف پـات سر سـروری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری قـدر، بود رشـته ای از موی تو بــدر بُــوَد آیــتـی از روی تــو خُـلـق عـظـیـم نبـوی خـوی تو مـهـدی مـوعــود ثـنـاگـوی تـو مهـر تو بر چرخ کند محـوری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری نـخـل وجـودت ثـمـر فـاطــمـه بـحـر عـنـایـت گـهـر فـاطــمـه شـمـس ولایـت قــمـر فـاطـمـه صد چو مسیح ای پـسر فاطمه از تو گـرفـتـه دم جان پروری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری یــازدهـــم آیـــنــۀ ســـرمـــدی نام، حسن خود بری از هر بدی پـیـر خرد درس تو را مبـتـدی نطق تو را موعظه ای احمدی تـیـغ تـو را مـعـجـزۀ حـیـدری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری بر سه محـمّـد ثـمـری یا حـسن چـار عـلی را پـسری یا حـسن مـصلـح کلّ را پـدری یا حسن فـوق ثـنـای بـشـری یـا حـسـن کرده خـدا بر تـو ثـنـا گـسـتری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری جود زتو لطف و عنایت ز توست حکمت و توحید و ولایت زتوست آنچـه شنـیـدیم روایت ز توست رهبری و علم و هدایت زتوست بر تـو بـرازنـده بـود رهـبـری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری نـور هُـدی یـا حـسـن بـن عـلی بـحـر عـطـا یا حـسن بن عـلـی روی خـدا یـا حـسـن بـن عـلـی هـست روا یا حـسـن بن عـلـی سـیـدی و وجـه خـدا مـنـظـری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری ای همه جا وصف تو نُقل دهن مهر تو خوشتر بود از جان به تن وای به من مـدح تو و طبع من کــار نـیـایـد ز بـیـان و سـخـن گر چه کـند لعـل لبـم گـوهـری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری راه خـدا، راه نـبـی، راه توست ســرّ ازل در دل آگـاه تـوسـت عرش برین پایه ای از جام توست بـنـدۀ شـرمـنـدۀ درگـاه تـوست حور بود، یا که ملک، یا پری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری محنت دوران به تو همراه بود هـر نـفـسـت یک شـرر آه بـود هـمـدم تـنـهـای شبـت مـاه بـود عـمر تو هر چند که کـوتاه بود تـا ابـد الـدّهــر کـنـی سـروری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری حیف که قـدر تو فرامـوش شد نیـش بـلا بر جگـرت نوش شد نغـمـۀ توحـیـدِ تو خـامـوش شد مهـدی موعـود، سیه پـوش شد کـــرد نــفــس در دل او آذری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری ای جگر غم زغمت چاک چاک ای بـدنت پاک تر از جان پاک وای مـن از ایـن الـم درد نـاک با چه گنه شد حرمت تَلِّ خاک ای حــرمـت بــار گــه داوری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری تو گُـلـی و من همه خـار تـوأم در وطـــنــم دُور دیــار تـــوأم اشـگ فـشـان گِـرد مـزار تـوأم "مــیـثـم" دلـخـسـتـۀ دار تــوأم بر تو کـنم بر تـو ستـایـشگـری سیّـد نـا یـا حـسـن الـعـسـکـری |